Tip 17: Vertel ons over het beste advies dat je ooit van iemand kreeg.
Wat is het beste advies dat je ooit van iemand kreeg? Een vraag waar ik toch een hele tijd heb moeten over nadenken. Want het beste advies vorige week, kan morgen alweer naar de achtergrond verdwijnen door een ander advies. En dat maakt dat oude advies daarom geen slechter advies. Het is eerder een kwestie van timing. Net daarom is het zo moeilijk om uit alle adviezen die ik ooit kreeg er eentje uit te kiezen.
“Keep smiling”
Een advies dat regelmatig de revue passeert in zowel boekjes, als door mensen is “Keep smiling”. Eigenlijk is dat wel waar. Een lach kan zoveel doen met een mens. Niet alleen als je je goed voelt, maar ook als het wat minder gaat. Lachen doet de pijn in de meeste gevallen wat verdwijnen. Dit zowel de fysieke als de mentale pijn. Dit dankzij de stoffen (Endorfine, Serotonine en Dopamine) die vrijkomen wanneer je lacht. Deze stoffen zorgen voor een prettig ontspannen gevoel. Misschien ook daarom dat ik graag lach. Mijn advies dus ook aan jullie is “Keep smiling”.
“Carpe Diem”
Een zeer cliché zinnetje is het wel “Carpe Diem”. Dit Latijnse gezegde voor “Pluk de dag” is misschien wel het meest gehoorde advies overal ter wereld. Maar eigenlijk is het toch wel een beetje wat je moet doen. Genieten van elke moment dat je meemaakt. Zeker in tijden van crisis hier en crisis ginder zouden de mensen veel beter genieten van hetgeen ze hebben ipv te leven in hun verzuurde cocon. Want zeg nu zelf. Onze maatschappij is toch meer en meer verzuurd aan het raken. Je mag niet meer dit, je mag niet meer dat. Veel zaken worden door de politiek beslist. Maar ook door verzuurde mensen in de samenleving die niets meer kunnen verdragen. Een speelplein dat (zogezegd) veel lawaai veroorzaakt, een te luide kerkklok, een kermis die een beetje overlast veroorzaakt en zelfs een te luidruchtige papagaai. Voor zulke bagatels trekken de mensen dezer dagen naar de rechtbank. Tekenend voor deze verzuurde samenleving. Was het vroeger dan beter? Ik geloof op dit punt van wel, want toen spraken de buren nog met elkaar ipv elkaar voor de rechtbank te dagen voor enkele blaadjes die op hun gras vallen tijdens de herfst.
Mijzelf
Het hoeft dan ook niet gezegd te worden dat ik merendeel van de tijd lachend doorbreng geniet van de dag? Of is dat overdreven? Eerlijk gezegd ben ik wel iemand die graag lacht en probeert andere ook aan het lachen te brengen. Ook probeer ik de dag te nemen zoals hij komt. Je kan veel zelf in handen nemen, maar er zullen altijd onverwachte dingen gebeuren waardoor een bepaalde planning toch weer (deels) gewijzigd dient te worden. En zo is elke dag weer anders dan de vorige dag.
Wat is jullie (beste) advies aan mij of de wereld?
Dit is een post uit #projectblogboek waarvoor we de inspiratie haalden uit het Blogboek van Kelly Deriemaeker.
