Tip 7 in project blogboek: Geweldig gênant

Tip 7 in het “project blogboek” naar aanleiding van het boek van Kelly doet me ongemakkelijk op mijn bureaustoel schuiven. Een gênant verhaal delen met de wereld. Laat dat nu niet echt simpel zijn. In mijn 34 jaar op deze aardbol zal ik zeker en vast al wel iets gênant op mijn palmares hebben staan. Geen probleem om dat te delen, zou je denken. Of toch juist wel. Niet dat ik het erg vind om dergelijke zaken met jullie te delen. Echter weet ik in de verste verte geen beschamend verhaal om met jullie te delen. Alvast niet zoals Romina van Big City Life dit kan in haar reeks “Geweldig & Gênant“. Gênante verhalen of gebeurtenissen verteld doorspekt met de nodige humor. Geweldig om te lezen.

Gênant

Maar, soit. Laten we toch maar eens een kleine opsomming maken van enkele gênante gebeurtenissen uit mijn leven. Niet dat deze gebeurtenissen zo erg zijn, maar kom jullie moeten toch met iets kunnen lachen, niet?

• Zat thuis komen van een voetbalwedstrijd. Zal iedereen wel eens overkomen zijn om van een wedstrijd of feestje zat thuis te komen en je niet meer herinneren hoe je bent thuis geraakt. Laten we het jeugdzonde noemen.
• Eten laten aanbranden. Zoals elke grote chef moet je leren. En bij dit leerproces hoort ook af en toe eens een aangebrand stukje vlees bij.
• Iemand proficiat wensen met een zwangerschap, maar … Je kent het wel. Een jonge dame met een “buikje” die je al een tijd niet meer gezien hebt. Je wenst ze proficiat met haar zwangerschap, maar uiteindelijk blijkt ze gewoon enkele kilootjes bij gekomen te zijn. Kaken zo rood als een tomaat zijn dan meestal het gevolg.
• In slaap vallen in de zetel. Wekelijkse kost na zware werkdagen. Gênant omdat je dan geen aandacht geeft aan de partner. Maar soms ook gênant voor de partner als je op de vraag “wat is er nu eigenlijk gebeurd in dat programma” het juiste antwoord kan geven. Hilarische conversaties soms ten huize Herrie.
• Lachen met het overlijden van Fabiola. Gênant? Misschien omdat het net iets te snel was. Maar persoonlijk vind ik humor het beste wapen tegen verdriet en dergelijke. 

Geen echt schokkende verhalen. Ik weet het. Ofwel ben ik vrij voorzichtig in het leven en kijk ik uit om mij in genânte posities te bevinden of wel ben ik gewoon saai! Laten we het maar op het eerste houden, zeker?

Hop naar een volgend deel in Project Blogboek!

Dit is een post uit #projectblogboek waarvoor we de inspiratie haalden uit het Blogboek van Kelly Deriemaeker.

Uitgelichte afbeelding: Eileen Pan op Unsplash